29 oktober 2012 - Reisverslag uit Raigarh, India van Nico,Jeanne,Tiny,Coby,Harrie - WaarBenJij.nu 29 oktober 2012 - Reisverslag uit Raigarh, India van Nico,Jeanne,Tiny,Coby,Harrie - WaarBenJij.nu

29 oktober 2012

Blijf op de hoogte en volg Nico,Jeanne,Tiny,Coby,Harrie

29 Oktober 2012 | India, Raigarh

5. RAIGARH 29 oktober 2012
Het wordt onze laatste volle dag in Raigarh. Na het ontbijt wandelen we naar het Bisschopshuis. De Bisschop heeft ons uitgenodigd op de koffie. Een grote groep kinderen staat bij de poort al klaar om een hand te geven, ze zijn nog Paula en de meisjes uit Amsterdam gewend. Bij de Bisschop is het gezellig en hij nodigt ons uit in zijn kamer om zijn visie over de toekomst te geven. Raigarh groeit en staat goed aangeschreven bij andere bisdommen. Het heeft nog behoefte aan alles. Daarom geeft de Bisschop te keen dat hij in het noorden 2 nieuwe parochies wil starten in de jungle en een in het NO. Hij probeert voor ons vertrek het eerste project klaar te hebben om ons mee te geven voor de stichting.
Na de middag krijgt ieder rust en wordt er gedacht aan inpakken. De schoolspullen laten we voor Sudhir achter. Binnenkort komt een jongen uit Amsterdam voor zijn studie/stage naar Raigarh en zal ze naar de school brengen: van schoolkinderen voor schoolkinderen. Tiny geeft te kennen dat hij op advies van de dokter niet mee gaat naar Ginabahar. Hij is nog niet 100%. De weger heen is slecht en wij willen onderweg morgen nog projectplaatsen bezoeken. Sudhir en Benedict gaan nog voor een boodschap naar de stad. Ook wil Sudhir nog graag zaken bespreken die de Stichting en de toekomst aangaan. We zijn niet alleen op vakantie er is ook werk te bespreken. En dat gaat goed samen.
’s Avonds gaan we nog naar de stad om te kijken of we hier ook geld uit de muur kunnen krijgen. Inderdaad! De tijd is echt veranderd hier. Moesten we voorheen een flink eind rijden om te bellen, nu heeft menigeen een mobieltje. Moesten we voorheen bij aankomst zo gauw mogelijk geld wisselen, want verder de binnenlanden kan dat niet, nu halen we het hier uit de flappentapper. En het mooie is dat Nico’s pasje van het GWK (op aanraden van Frans Wijnakker) hier ook werkt. Nog even de winkelsfeer proeven, maar het is echt een gekkenhuis om door de stad te rijden. Gelukkig is Benedict een perfecte driver met een snel reactievermogen. Het is ons ook duidelijk geworden, dat ze voor je met de auto vertrekt eerst
Bidt voor een veilige reis. Voor het avondeten doet Benedict de mis boven in het centrum dat als kapel/bidruimte in omgetoverd. Opnieuw valt het ons op dat deze priester, een rauwgetinte man, overal de draak mee stekend, zo begaan is met de bevolking en zo goed zijn woorden kan vinden om mensen te motiveren, ook ons! Een pracht figuur, die je de ruimte moet geven. Na het avondeten bedankt Nico voor het prachtige verblijf in het Social Centre Raigarh, Sudhir dankt voor de wederzijdse contacten en voor de motivatie vanuit Nederland om door te gaan op hun ingeslagen weg. Na hem dankt Benedict voor onze steun aan de armen. Als social worker is hij begaan met de bevolking en probeert hen op betere leefwijzen te tonen samen met de ‘Women Self-Help Groups. Later wijst hij op de grote problemen die er zijn door drankmisbruik van de mannen. Ze verkopen zelfs stukken land en met het geld kopen ze rijst en de rest verdrinken ze. Het is zo moeilijk om er vat op te krijgen in deze streek. De streek van Jashpur is anders, die willen vooruitkomen en samen zoeken ze er naar wegen. Benedict zou het liefst naar het andere bisdom gaan. Het is een bijzondere man
Na de woordenstroom bieden wij en Coby nog elk een naaimachine aan voor de self-help groups. Even nu nog een wandeling om te genieten van de mooie zomeravond terwijl Sudhir uitlegt wat zijn plannen zijn van dit gebied. Dan is het echt:GOOD NIGHT AND SLEEP WELL!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nico,Jeanne,Tiny,Coby,Harrie

Als groep van vijf personen vertrekken we naar India om getuige te zijn van het 100-jarig jubileum van Ginabahar. Jarenlang woonde in deze plaats onze dorpsgenoot Pater Martien Vos. Hier werkte hij als missionaris, overleed daar in 1997 en werd daar tegenover de kerk begraven. In zijn voetspoor gaan we verder als 'Stichting Pater Vos India' en steunen daar projecten voor de inlandse bevolking. De groep van vijf bestaat uit: Nico en Jeanne, Tiny, Coby, Harrie.

Actief sinds 06 Okt. 2012
Verslag gelezen: 140
Totaal aantal bezoekers 9059

Voorgaande reizen:

23 Oktober 2012 - 10 November 2012

Opnieuw naar India

Landen bezocht: